прадмова да ЖЧ

Вітаю вас на першай старонке свайго Жывога Часопіса!
   Спачатку жадаю паведаміць, што гэты блог прысвечаны падарожжам і ствараўся хутчэй «для сябе», чым для «шырокай аўдыторыі». Усё пачыналася з таго, што пасля чарговай вандроўкі ў мяне ўзнікала жаданне неяк захаваць свае ўражанні і я пачаў рабіць нататкі аб наведаных мной месцах, а паколькі мне яшчэ падабаецца фатаграфаваць, то паступова ўсё гэта пераўтварылася ў форму блога. Спярша рэпартажы былі прысвечаны толькі цікавым мясцінам Беларусі, але потым, па меры пашырэння напрамкаў маіх падарожжаў, я пачаў пісаць і пра замежжа.
   Так! Блог вядзецца на беларускай мове. Гэта рашэнне прынята дзеля падтрымкі  нацыянальнай мовы ў сувязі з несуцяшальным становішчам яе ў грамадстве. Таксама жадаю папярэдзіць, што я не філолаг і веданне роднай мовы паляпшаю самастойна, таму не выключана з’яўленне памылак у артыкулах. Калі вы ўважлівы, не ганарысты і штосьці вам дужа мазоліць вочы, можаце пакінуць сваю заўвагу ў каментарах.
   Вядома, блог я ствараў для сябе,  але я не супраць і нават за, прачытанне маіх пастоў і канструктыўную крытыку з вашага боку. Пошук пэўных справаздач зручней за ўсё весці праз мапу маіх падарожжаў, дзе адзначаны сцяжкамі наведаныя месцы і адкуль можна прайсці па спасылцы да адпаведнага артыкулу, таксама для гэтага можна выкарыстоўваць тэгі.
   Зараз маю не так шмат часу, таму больш публікую ў інстаграме

Малая радзіма Льва Сапегі - Астроўна.

   Даўно хацеў як-небудзь наведаць вёсачку Астроўна, што знаходзіцца недалёка ад Віцебска ў Бешанковіцкім раёне. Мястэчка невялікае і асабіста мяне вабіла тым, што менавіта дзесьці тут нарадзіўся вялікі палітычны і ваенны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага Леў Сапега.

Астроўна.jpg

( Collapse )

Як будаваўся Мінск. Частка 1.

Тэатр Оперы і Балета Беларусі.jpg

   Прадмова: Не памятаю, каб я раней пісаў артыкулы пра архітэктуру выключна ХХ стагоддзя. Мяне з дзяцінства атачалі тыповыя будынкі савецкай спадчыны і адсутнасць у іх "налёту гісторыі", стандартнасць, а таксама няскладная грубасць формаў не выклікалі цікавасці. Але ў апошні час я ўсё часцей пачаў заўважаць, што не ўся архітэктура таго перыяду сумная і аднастайная. Савецкае будаўніцтва можна падзяліць на некалькі этапаў, сярод якіх асаблівую цікавасць у многіх аматараў выклікаюць перыяды міжваеннага і ранняга пасляваеннага будаўніцтва.
( Collapse )

Пра Коўна

    Улетку 2017 года мы ездзілі на Балтыйскае мора. Па шляху на адны суткі затрымаліся ў Вільні, пра якую раней сказана ўжо шмат, а на наступны дзень вырашылі бліжэй пазнаёміцца з Коўна.

Коўна.jpg

   Коўна упершыню згадваецца ў XIV стагоддзі, як горад-крэпасць. Стратэгічнае размяшчэнне на сутоку Нёмана і Віліі служыла фарпостам абароны ВКЛ ад нападу тэўтонскага ордэна. Пасля Грунвальдскай бітвы горад губляе ваеннае значэнне і пачынае развівацца як гандлёвы пункт Ганзейскага саюза. У часы РІ - цэнтр аднайменнай губерні. Горад пакутаваў ад паўночнай вайны 1700-1721 гг., Напалеонаўскай 1812 г., 1-ай і 2-ой сусветных войнаў. З 1920 (фактычна з 1918) і па 1939 год, пакуль Вільня была пад уладай Польшчы, урад абвешчанай Летувы знаходзіўся ў Коўна. Цяпер гэта другі па велічыні горад краіны і былая сталіца з усімі вынікаючымі.
( Collapse )

Па шляху да Амстэрдаму. Частка ІI. Вялікі пост пра адметнасці Галандыі ў агульным і Амстэрдама.

   У сённяшнім артыкуле я вырашыў вярнуцца да падарожжа, якое было ранняй вясной гэтага года. Нагадаю, што першым горадам на нашым шляху быў Берлін. Пасля абеду мы працягнулі рухацца на захад, пакуль Нямеччына не скончылася і вось недзе ўжо на тэрыторыі Нідэрландаў, ля самай мяжы, мы і заночылі ў гатэлі, а на наступны дзень накіраваліся ў Амстэрдам.

Амстэрдам.jpg

( Collapse )

Падарожжа ў Беласток восенню.

   З некаторага часу з'явілася традыцыя, пакуль больш падобная на звычку, падарожнічаць восенню. У гэтым годзе мы вырашылі накіравацца ў Польшчу, а дакладней - у Беласток.

Беласток.jpg

( Collapse )

Таямнічы палац

   Калі вы чыталі некаторыя мае папярэднія рэпартажы аб падарожжах па Беларусі, то маглі заўважыць, што некалькі разоў на год я бываю ў Гродна. У чыннікі паглыбляцца не будзем - гэта асабістае. Паколькі сам жыву ва ўсходняй вобласці і катацца на захад адмыслова за выдатнымі мясцінамі для мяне накладна, на зваротным шляху я спрабую скарыстацца выпадкам і заехаць у пару-тройку цікавых мястэчак. Аб чарговай падобнай паездцы распавяду і ў гэты раз.

Жалудок. Палац Чацвярцінскіх.jpg

( Collapse )

Італьянская правінцыя. Частка IV Ассізі.

   Надвор'е ў 2017 ужо стала інтэрнэт-мэмам і мне пра яго пакуль болей няма чаго дадаць, таму я вырашыў успомніць аб цёплай Італіі ў 2016, да таго ж серыя рэпартажаў аб той паездцы яшчэ не скончана...

Ассізі.jpg

( Collapse )

Вялікая фотасправаздача пра падарожжа ў Полацк.

    У канцы вясны мы неяк нечакана задумаліся над паездкай у Полацк і пасля нядоўгіх разважанняў вырашылі выбрацца на наступны ж дзень.

Полацк.jpg

   З Магілёва мы выехалі рана раніцай і на максімальна магчымай хуткасці накіраваліся па Е95 на поўнач. Пасля, праслізнуўшы міма Віцебска па паўднёвым краі кальцавой, выскачылі на Р151 і сталі рухацца на захад. Па дарозе я вырашыў заскочыць у некалькі вёсак, дзе раней не даводзілася бываць і першай на нашым шляху была "Пабеда".
( Collapse )

Па шляху да Амстэрдаму. Частка I. Пра Берлін.

   Ранняй вясной гэтага года мне выпала з'ездзіць у Амстэрдам і па дарозе туды, а таксама назад, трапіць яшчэ ў некалькі гарадоў. Першым на маім шляху быў Берлін.

Dem deutschen Volke.jpg

   Калі мы ўехалі ў горад, надвор'е было вельмі непрыемным - церусіў дробны і агідны дождж. Прыгарады Берліна, праз якія мы прабіраліся, выглядалі аднастайна панура i нудна, як і ў любым іншым буйным горадзе. Некаторы час мы курсіравалі і разглядалі ў вокны аўтобуса ў асноўным шэранькія несамавітыя будынкі - былы ўсходні Берлін.
( Collapse )